آهای  شاخه ی   خشکیده         دل من هم خزون دیده

ولی   فرقم   با   تو  اینه         بهارم  رو  خزون چیده

بهار   تو  همین   فرداس         همین فصلی که نزدیکه

میاد  آروم   خودش  فردا         روی دست تو می شینه

ولی   دستای   من   خالی         آره هر  روز  من اینه

توی فصلام بهاری نیست          چقد این پوچی سنگینه(۲)

از این  فردای بی حاصل           چه  کابوسا  دلم دیده

سکوتم    کرده    خاموشم         بهارم رو خزون چیده(۲)

گل   خوشبختیم  چی   شد        چرا   من   قسمتم  اینه

خداحافظ    تو    خشکیدی        بهار من    توی  سینه

خداحافظ   تو    خشکیدی        بهار  من   توی    سینه