با همه مردم این شهر،توی ازدحام اینجا
بی تو من تنها ترینم،توی این گوشه ی دنیا
برات از دوری می خونم، برات از پژمردن گل
از گله های یه پیچک،از گلایه ی گلایل
حرف اینه که برگرد،تو الفبای گذشتن
کار من باختن دل بود،کار تو دلو شکستن
تو ته قلب یه قصه،معنی رویای من باش
آخر جمله ی بغضم تو یه نقطه سر خط باش
آواز من بی تو حالا غم روی سینه ام می ذاره
خوندن با بغض قشنگ نیست،گام بالایی نداره
خیسِ خیسم زیر بارون،این قدم هام بی قدم هات
نذار آتیش دل من گُر بگیره بی نفس هات

()

با همه مردم این شهر،تو ترافیک و شلوغی
بی تو معنایی ندارم توی دنیای دروغی
خونه بی تو خونه ای نیست،نه یه دیوار نه یه سقفی
نه یه پنجره که از تو واسه من بگه یه وقتی