شبیخون
شبون ِ پیر ِ محلّه /با یه چوب دستی، یه گلّه
روزا تودل بیابون/ شبا کز کرده تو ایوون
تکه نون ، یه کاسه ماس/ دل بی کینه و راس
کیسه ی نخی دوغ/ دنیای پر از دروغ
بوی نعنا بوی کشک/ مرواریدای تو مشک
مع مع مظلوم برّه/ آخه گیر کرده تو درّه
بوی نمناک زمین/ گلّه گرگا تو کمین
تو شب سیاه و شوم / صدای ِ پا روی بوم
جیغ… جیغ زنگ بزا/ تو شبیخون دزا