همیشه وقتی‌ آدم توی جمعی تازه وارد میشه سلام می‌ کنه …

یه کم طول میکشه تا افراد قدیمی تر باهاش جور شن …

منم تازه به جمع شما اومدم ولی ۸ ساله دارم ترانه کار می کنم …

اینم ترانه ی دیگه از منه خوشحال میشم نظرتون رو بدونم .

امیدوارم لذت ببرید

متشکرم .

” دنیای من اینه ”

تو این روزای پوچ و تو خالی

دنیای من با غصه درگیره !!

هیشکی زبونم رو نمی فهمه ….

هیشکی سراغ از من نمی گیره !!

انگار قهرم با همه دنیا … !!!

وقتی وجودم از تو لبریزه …

دور از تو هرکی توی چشم من

مثله یه دیواره که می ریزه !!

گاهی شبیه نقطه چین میشم

رو عکس تو چشمامو می بندم

گاهی شبو با گریه می سازم

گاهی تو گریه سیر می خندم !!!

هر روز کم میشم از این بودن

مثل یه سایه از تن دیوار … !!

دنیای من اینه بدون تو …

عکس و من و تنهایی و سیگار !!

می خوام فراموشم بشی اما

بارون و بی خوابی نمی ذاره

یک حس بی معنی بهم میگه :

این قصه پایان بدی داره … !!

ترانه سرا : مجید احمدی

بامداد پاییزی در ماه آذر۱۳۹۰