دلم رو بشکن و بگذر از این راهی که بارونه
منو بسپر به دلتنگی ، به بغضی که پریشونه

دلم رو بشکن و از شب ،چراغ راه رو بردار
بزار غمگین ترین باشم، طلسم ماه رو بردار

دلم رو بشکن ای افسون ، شکستن خیلی آسونه
منو بسپر به اشکی که ، چشام بی رنگ می خونه

پشیمونم از عشقی که شده کابوس بیداری
شده داغ جهنم سوز که روی سینه بگذاری

همون عشقی که با مرگم برات آوردم ازفردا
از آغوش کبوترها از آنسوی شب و رویا

ندیدی نقش عشقم رو ، یه تصویره تو آئینه
سیاهه رنگ چشمانت ، تو تاریکی نمی بینه!

برو از خاطر ایوون ، نمون تو این شب تیره
غمه تقدیر این خونه ، سیاهی سرد و دلگیره
…
تموم روزها تلخه ، تموم لحظه ها بی جون
چه اشکایی که می ریزه بدور از دستها گلدون …
َ