تو رو داشتن

تو رو داشتن

تورو داشتن چقد حس خوبیه

حسی که هیچ جایی تکرار نمیشه

میشه تکمیل با تو هرچی ناقصه

جز تو هیشکی واسه من یار نمیشه

با تو خوشبختی بهم رو می کنه

عشقتم یه عشق بی نهایته

اونقده پاکی که حتی پاکی هم

مات و مبهوت همین صداقته

تو رو داشتن یه فضای خاصیه

بودنت واسم شده یه افتخار

دیگه هیچی نمیخوام من از خدا

تو برام شدی همه دار و ندار

همه عشقا پیش تو کم میارن

واقعا یه عشق فوق العاده ای

این همه ازت طرفداری میشه

علتش اینه که صاف و ساده ای

https://www.academytaraneh.com/39688کپی شد!
1751
۵

  • کامیار عابدینی سلام دوست عزیز.ترانه میتونونه از نظر ساختار بحث بشه.اما احساس و ذوق و کلماتی از این قبیل رو به نظرم نمیشه به شاعری تحمیل کرد.هرکسی سبکی که خودش میپسنده رو دوست داره.نقاط قوت در کار شما هست و این خیلی زیباست که شاعر رو بجای چماق کردن اشتباهاتش روی نقاط قوت مانور بیشتری داد.تا شاعر بجای دلسرد شدن نقاط قوتش رو بیشتر کنه.من کارتون رو پسندیدم و دوست داشتم.سپاس @};- @};- @};-
  • فرزین کمالی درود...نمیخواستم بگم ولی نتونستم(با احترام) : _اگه بخوای قورمه سبزی درست کنی،موادی برای طبخش لازمه؛آب جوش،سبزی،لوبیا قرمز،گوشت ،ادویه و... اگه در ترانه؛(آب جوش رو قافیه)(سبزی رو وزن)(لوبیا قرمز رو مفهوم)(گوشت رو احساس) و (ادویه رو ذوق شاعر) در نظر بگیریم،ترانه ی شما «آبجوش» خالی بود...اگه بشه آبجوش رو ریخت روی برنج ، خورد و ازش لذت برد ،میشه این ترانه رو هم خوند و ازش لذت برد! باز هم جسارت من رو ببخشید... @};-