به لقمه نون ساده

یه جمع ساده پُرِ گُل ، یه سفرۀ سادۀ ناز

یه خنده از ته دل ، تا سر صب(ح) باشه دراز

یه همزبون عاشق و ، یه قصه از یه باغبون

یه عمر صد ساله ولی ، با دلای خیلی جوون

یه ساعتی که دلامون ، به کُلی زیر و رو بشه

تو چهره های خنده رو ، گریه ، بی آبرو بشه!

بگیم رو دل خستگیا ، مرهمی غیر خنده نیست

هر کسی با دل خودش ، رو راست نبود برنده نیست

***

واسه یه بارم که شده ، بشیم ما برعکس همه

وقتی خوشی سهم دلِ ، همیشه قرص و محکمه

ساده تر از همیشه با ، دلای عاشق بمونیم

 دست توی دست هم بدیم ، با دل عاشق بخونیم

***

به لقمه نون ساده  و ، به این دل پُر از طپش

خدایا هر کی هر چی تو ، دلش داره بهش بدش

امیر مختار مهماندوست

amir Mokhtar Mehmandoost – be loghme none sadeh