فانوس
خاموشه فانوسم
لبها تو می بوسم
تو خورشید ِ منی
بی تو من می پوسم
…
لبخند تو رازه
نگاهت نمازه
دلم من با دوریت
چه جوری بسازه ؟
…
بهارو باور کن
گونه ها تو تر کن
عشق من ، این روزا
با جدایی سر کن
…
تو نگات اسیرم
از تو جون میگیرم
منو تنها نذار
تنهایی میمیرم
…
با تو تب قشنگه
رنگ شب قشنگه
بوسه ی آخرت
بی سبب قشنگه
…
خاموشه فانوسم
چشاتو می بوسم
تو بارون منی
نباری می پوسم
…
بیا با هم باشیم
زیاد و کم باشیم
توی تنهایی ها
رفیق غم باشیم
…
خورشید و می نوشم
مهتاب و می پوشم
بزار روشن بشه
فانوس خاموشم
…
حالا دل بامنه
گندمم خرمنه
توی کلبه ی عشق
فانوسم روشنه .