منو یادت همیشه دلتنگیم
همیشه با غم تو می جنگیم

کاش بِهت حرف دل و می گفتم
دیگه من با رفتنت آشفتَم

دیدی که چه جور به پات جان دادم
دیگه از زندگیمم افتادم

کاش واست قصر دل و می ساختم
من چرا عشق تورو نشناختم؟

دیگه از دوری تو افسردَم
نکنه قلب تورو آزردم

بی تو اشکم داره جاری میشه
بی تو چشمام شعله ی آتیشه

دیگه هر شب منو دل بیداریم
دیگه ابرییم و،همش می باریم

تو بیا سهم دل غمگین باش
منم فرهاد و،بیا شیرین باش

دیدی تو با رفتنت باختن مو
دیدی تو شعله های سوختن مو

کاشکی با عشقت گلم می موندم
کاشکی عکساتو نمی سوزوندم

کاش می شد باز من و تو برگردیم
ما دوتا کاش زندگی می کردیم