گل شوشتری

این گل شوشتری ، قلب منو ربوده
در تب چشمِ اون ، عشق واسِ من چه سوده
دیدمش پریشون ، در آبشار ِ شهرش
اون و نشون گرفتم ، در آسمون ِ قهرش
خوندمش چه زیبا ، برای دل می میره
با اون نگاه ِ گرمش ، توو دلِ من اسیره
این دلِ شکسته ، در عشق و مهربونی
لال و پریشون شده ، از دردِ بی زبونی
مدّتی کشیده ، اشک و عذابی در جون
ساده به دل خریده ، مزه ی دردِ زندون
به تازگی وزیدِ ، بادِ سردِ بهاری
با قطره های بارون ، نشسته در کناری
گیسوی اون چِ زیباست ، پیچیده دورِ گردن
همچون گلابِ خوش بو ، تو شیشه های نشکن
کبوتر ِ عشق من ، بال و پرش چه زیباست
در آسمون عشقم ، ستاره ای توو ابرا ست
ای گل قشنگم ، بدون تو می میرم
می دونی ای عزیزم ، در عشق تو اسیرم

جاسم ثعلبی (حسّانی ) ۳۱/۰۲/۱۳۹۱

از این نویسنده بیشتر بخوانید:

https://www.academytaraneh.com/3069کپی شد!
1520
۳۰