برای دادا
چند روز از سالروز تولد آرش توفیقی میگذره ولی ماهی رو هر وقت از آب بگیری تازه ست… من و این دوست ۱۰ ساله این روزها قلبامون یکم از هم دوره ولی حرمت شب زنده داریای زیادی که تو “اتاق نارنجی” داشتیم بیشتر از تقدیم این ترانه به این هم ترانه ارزش داره. آرش جان تولدت مبارک…
یکم طاقت بیار چیزی نمونده
فقط سی ثانیه تا عشق راهه
واسه آدم شدن… حرف خودت بود
نگو حرفای من یک اشتباهه
من و تو هم ترانه… نه! رفیقیم
بیا تا آخرش طیار باشیم
بیا پا پس نکش راهی نمونده
قراره پشت هم دیوار باشیم
یه روزی خسته و افسرده میشی
یه روزی نقره داغ و آسمونی
نباید کم بیاری…
سخته اما
باید تا آخر جاده بمونی
نگو دیگه ازین حرفا گذشته
نگو روزای خوبو باد برده
من و تو از همین دردا رفیقیم
چرا چشمات غمگینه مگه دادات مرده؟