این ترانه مو تقدیم میکنم به همه ی دوستان خوب آکادمی ترانه…امیدوارم از این کار خوشتون بیاد…سبز بمانید

………………………………………………………………………………………………………………………………….

توی این دنیای بد..زیر این چرخ کبود

باز یه قصه پا گرفت…یکی بود یکی نبود

باز یه مرد منتظر..بی پناه ودربدر

داره اواز میخونه…توی کوچه های شهر

از هجوم غصه ها…داره میلرزه صداش

تو دلش یه دنیا غم..پره اشکه تو چشاش

اخه مرد قصه مون…توی این دنیای پست

تا اومد عاشق بشه…دوباره دلش شکست

حالا اون فهمیده دنیا..پره بی وفائیه

دل سپردن همیشه…اخرش جدائیه

با یه احساسه قشنگ..اولش شروع میشه

زندگیت با یه نگاه..بدجوری زیرو رو میشه

رنگه شادی میگیره…چشات از نگاهه اون

اسمونه ارزوت..پر میشه از رنگین کمون

دیگه دلتنگی و غم..تو دلت جا نداره.

زندگیت فرقی اخه..با خواب و رویا نداره

ورق اما بر میگرده…با یه چشم به هم زدن

میرسه وقت وداع…لحظه ی جدا شدن

کوچه های زندگیت..رنگه پائیز ..میشه

دلت از هر چی پریشونیه لبریز میشه

توی اتیش میسوزی..اما صدات در نمیاد.

نمیخوای تنها باشی…کاری ازت بر نمیاد

این چه سرنوشتیه…ای خدای اسمون

راه میفته…بادلی شکسته مرد قصه مون

میره با یه کوله بار…از غمای روزگار

پا تو جاده میذاره….با چشای بیقرار

همه زندگیش شده…پره از رنج وعذاب.

تو دلش..مونده هزارویک سواله بی جواب

چرا یک بارم با ما…زندگی راه نمیاد؟

چرا هیچکس به سراغه دله تنها نمیاد؟

داره گریه م میگیره…کاشکی بارون بباره

ای خدا قلبه شکسته م..دیگه درمون نداره

اون که اواز میخونه…توی کوچه ها منم

توی این سکوته شب….مرد قصه ها منم