عشق
حرمتِ عشقو نگه دار
نذا بشکنه غرورش
جای بی وفایی کردن
تو بشو سنگ صبورش
حرمتِ عشقو نگه دار
اون که عمری، پای تو موند
واسه خوابیدن ِ چشمات
شبا لالایی برات خوند
مثل اون شبای اول
هنوزم شاد و جوونه
اما قدر ِ اون شبا رو
کسی از ما نمیدونه
کسی از ما نمیدونه
چرا عشق دلش یه دریاس!
ولی با این همه خوبی
بازم این عشقه که تنهاس
توی سال ِ عشق خزون نیس
همه فصل ِ اون بهاره
گل و سبزه حتی بارون
یه نشون از عشق داره
کوهِ بیستونو کنده
این همه قصه نوشته
حرمت عشقو نگهدار
هرجا عشق باشه بهشته