تک درخت بی پناهم،تو برام مثل یه ریشه
وقتی که دلم میگیره،هیچ جا آغوشت نمیشه

تویه بچگی میدیدم،رو به آسمون میکردی
غمتو همیشه مادر،از همه پنهون میکردی

روی سجاده ی پاکت،اشک چشماتو کشیدم
جز یه خنده ی پر ازعشق،رو لبت چیزی ندیدم

پر زدم چه عاشقونه،تویه آسمون چشمات
من یه بوسه ی غریبم،واسه سرزمین دستات

تورو اون خدا فرستاد،بی ریاترین فرشته
بوسه گاه زیر پاهات،قیمت خاک بهشته

بغض من حقیر اما،واسه هر غمت شکستم
همه زندگیمو اینجا،آره مدیون تو هستم

ای خدای عشق و احساس،اسم تو کلام آخر
روی قلب خود نوشتم،تا ابد به عشق مادر