تا تو هستی در کنارم

دورم از دنیای تکرار             

پر می گیرم از سر شوق

با تو تا عالم اسرار

تا دیار قصه هایی

که پر از عشقن و نورن

از بد حادثه خالی

پر پاکی و سرورن

تا غزلهای نجیبِ

شاعرای نغمه پرداز

تا ته و توی نُتای      

مترنم شده از ساز

تو یه جور حس غریبی                     

که تو قصه ها نوشتن

فقط آدمای قصه

مثه تو اینجوری هستن

توی بن بست نگاهت

دلم آشیونه کرده

از همه گلایه داره

میدونم بهونه کرده

تو که هستی آسمونش

غرق پولک و ستاره‌س

شب بی حوصله انگار

پر چشمک و اشاره‌س