کی باور می کنه اینجا

تمامه عمر و وا رو نم

به من خورشید می تابه

ولی یه سایه می مونم

چه سودی داره برگشتن

من از نادیدنت خسته م

ببین هر جا که بر گردی

بازم پشت سرت هستم

چه خوبه وقتی که شب ها

تویی تنها  تویی  پیشم

که شب دوره تو می گیره

منم با تو یکی می شم

چقد  دستات  ازم  دوره

چقد سر رفتم  از  دیوار

غروبایی که خورشیدم

به تو  مایل تره  ا نگار

توی یه ظهر تابستون

روی نیمکت که می شینی

تا  پا ها   تو  بغل کردم

تو  از  نزدیک  غمگینی

چه خوبه وقتی که شب ها

تویی تنها   تویی  پیشم

که شب دوره تو می گیره

منم با  تو  یکی  می شم