وقتی سکوت می کنی                  بهانه باز می شوم

 در واژه های تلخ تو                   معنای راز می شوم

وقتی که شعر می شوی               ترانه ساز بی کسیم

در کوچه های شهرمان               پر از نیاز می شوم

   نیاز من ، هوای تو                   اشکهای بی بهانه ام

  تمام تصویر تو شد                   خوابهای بی نشانه ام

  وقتی سکوت می کنی             من در حضورت می شکنم

 تو کابوسهای شبم                     انگار که جون می کنم

وقتی که غم می شوی             غصه ساز قصه هام

در فصل سرد دردمان                پر از فریاد می شوم

نیاز من ، نگاه تو                     گلایه های بی صدام

 سکوت و بشکن ای عزیز            تو لحظه های پا به پام