احمد.. احمدزاده.. احمدی.......
کنسرت
من بر لبه ی تیغ اندیشه ام راه میروم....
از زمزمه ی اسمت
صد واژه شناور شد
از تابش اون آوا
یک خیزش تناور شد
کنسرت تو دامن زد
بر پیکره ی تردید
در موعد برگشتن
تا آبادی خورشید
هر شعری که تو خوندی
آتیش زد دفتر دردو
در باد کویر رها کردم
تن پوش فصل سردو
بر هم خورده این بنیان
این بنیان بی قانون
قانونی از جهالت
آزادی یا که زندون
………………………………………………………………….
mer3de
سلام دوست خوبم . کارتون رو خوندم. جسارتا در بند اول بجای " یک خیزش " اگر بگیم "خیزشی" وزن شعر درست تره. در بند دوم هم بجای " آبادی " اگر مثلا از واژه " گستره ی " خورشید استفاده کنیم باز هم وزن درست تره . دو بند آخر هم هر مصرع با مصرع دیگر اختلاف وزن فاحشی داره. نمیدونم این یه سبکه و من نتونستم ارتباط درستی با وزن پیدا کنم یا واقعا نیاز به تغییر داره ترانه تون. امیدوارم دیگر دوستان هم نظراتشون رو بنویسن تا متوجه بشم . موفق باشید و پرترانه