ترانه

معجزه

 

دستایِ تو همیشه واسم شعرِ تازه داره

روشن‌ترین ستاره‌رو تو شبِ من می‌کاره

باز و دمِ نفسِ تو، سر چشمه‌یِ هوامه

گشتنْ دورِ تو مثلِ پرستیدنِ خدامه !

 

ای آشنا با دردِ من ،با خودِ من خودی‌تر

حادثه‌یِ پلکایِ تو : با معجزه ، برابر !

 

شونه‌یِ امنِ تو ،پناهه واسه بی‌کسی‌هام

صدایِ آوازِ تو ، پایانِ دل‌واپسی‌هام …

من : خاکِ سرد و تشنه! تو : همیشه آسمونی

تو منو به لمسِ تنِ پرنده می‌رسونی !

 

ای آشنا با دردِ من ،با خودِ من خودی‌تر

حادثه‌یِ پلکایِ تو : با معجزه ، برابر !

 

منان اکبری

از این نویسنده بیشتر بخوانید:

https://www.academytaraneh.com/117353کپی شد!
17
۱

  • mer3de سلام دوست عزیز. کارتون و خوندم و خواستم بگم در مصرع چهارم بند اول بجای پرستیدن اگه پرستش استفاده بشه وزن درست تره . موفق و پرترانه باشید