جنم اما می روم یک روز انسان از بهشت
یا که رانده می شوم مانند شیطان از بهشت

در میان اهل جنت تا که ظاهر می شوم
می رود از هشت در حوری و غلمان از بهشت

دید من را گفت بسم الله الرحمن الرحیم
می کند لبهای او من را گریزان از بهشت

عکس اگر می شد گرفت از باغ سیب خنده اش
تا زمین می رفت طول راهبندان از بهشت

با خیال گرمی آغوش او سردم شده
می روم آخر جهنم در زمستان از بهشت