فانوستو روشن کن!
فانوس
شب منتظر نوره
فانوستو روشن کن
از ماه خودش دوره
فانوستو روشن کن
...
شب منتظر نوره
فانوستو روشن کن
از ماه خودش دوره
فانوستو روشن کن
این فاصله دلگیره
فانوستو روشن کن
نفرین به شب تیره
فانوستو روشن کن
فانوستو روشن کن
تا فاصله روشن شه
تا آینهء دیدار ِ
لبریز شکفتن شه
فانوستو روشن کن
حالا که همین جایی
تا کم بشه تاریکی
تا گم بشه تنهایی
وقتی همه جا پر شه
از این همه انگیزه
بارون ستارهس که
هر ثانیه میریزه
این بار نباید گفت
شب تیره و تاریکه
رویای درخشیدن
نزدیکه و نزدیکه
فانوستو روشن کن
فانوستو روشن کن
شبنم حکیم هاشمی
………………….
این ترانه در کتاب «فرشته، اومدی از دور!» چاپ شده است؛ شامل گزیدههایی از شعرهای محاوره و ترانههایم تا سال ۱۳۹۱ که در سال ۱۳۹۲ توسط انتشارات نیماژ منتشر شد.