ی نقّاشی که محبوسِ به چند تا تکّه چوبِ خورد
ی مُشت رنگ تو دل کاغذ که کاش از تشنگی میمُرد
چراغی سرد و بی انگیزه تر رو دامنِ دیوار
و تصویری غبار آلوده با تکرار هر سیگار

دارن از خاطراتم دونه دونه دونه کم میشن
دوباره رو زن اومد، کدومش مادرم میشن

#وحید_نوری_تفت

#آدم_برفی ☃️