شِنیدَم شاعِری می گُفت … ؛
… غَزَل ها از دَرون مُردَن …
که وَحشی تَر شُدَن آخَر … ؛
هَمان هایی که خون خوردَن !

شِنیدَم شاعِری می گُفت … ؛
.‌… صِنوبَرها سِتَمدیدَن ….‌
که زخمی تَر شُدَن اِنگار … ؛
هَمان هایی که جَنگیدَن … !

شِنیدَم شاعِری می گُفت … ؛
…. نَهَنگا خودکُشی کَردَن ….
هَمِه مُردَن در این وادی … ؛
… مَگَر آنها که بی دردَن … !

شِنیدَم شاعِری می گُفت … ؛
…. پَرَستو ها زَمین گیرَن ….
.. چِه دُروغی از این بَدتَر … ؛
… چَکاوَک ها نِمی میرَن … !

شِنیدَم شاعِری می گُفت … ؛
…. که راسو ها قُرُق کردَن ….
گُذَر بَستَن چه بی حاصِل .. ؛
.. هَمان هایی که نامَردَن … !

شِنیدَم شاعِری می گُفت … ؛
… وَزَق ها سَرد و افسُردَن …
که می میرَن چه بی پَروا … ؛
هَمان هایی که سَرخوردَن .. !

شِنیدَم شاعِری می گُفت … ؛
…. که پایان را نِمی بَندَن ….
به واژِه ها اُمیدی نیست … ؛
… دوبِیتی ها نِمی خَندَن … !