شبگرد
شبگرد
بغضی که دارم اتفاقی نیست
بغضی که دارم حاصل درده
درد یه مردی که تمام عمر
با خاطره هاش زندگی کرده
***
مردی که یک عمره نخندیده
مردی که شب تا صبح بیداره
خرداد و بهمن ، تیر و فروردین
هر ماه سال براش سیگاره
***
دیروز و امروزش یکی بوده
ترسش مصیبت های فرداشه
از سایه شم ترسیده و انگار
ترسیدنم جزئی ز دنیاشه
***
قدم زده تو کوچه ها هرشب
یه دنیا از شهر خاطره داره
پک میزنه محکم تر و میگه
فردا عذاب تازه ای داره