باران بِبار و شیدا ترم کُن

صاف و زُلال و پیدا ترم کُن

چِک چِک بزن دَر، بر قلبِ  پَرپَر

بُگشا دَرِ دل، رُسوا ترم کُن

دستی بِکش بر، گَرد و غُبارم

شفاف و ساده، زیباترم کُن

کم کم ببار و سِیلی به پا کُن

خاکَم بِشوی و روحم را رها کُن

از بَندِ هستی، جانم جدا کُن

سرمست و عاشق چون بادِ صبا کُن( دردم را دوا کُن)۲

باران ببار و رودی روان کُن

بر چهره بنشین، اشکم نَهان کُن

آبی بیار و بر آتشم ریز

خاکسترم را فرشِ این جهان کُن

آرام و نَم نَم بر تَن فرود آی

سبزم کن و باغِ غَم را خزان کُن

کم کم ببار و سیلی به پا کُن

خاکم بِشوی و روحم را رها کُن

از بندِ هستی، جانم جدا کُن

سرمست و عاشق چون بادِ صبا کُن( دردم را دوا کُن)۲