تو رو مثل شبهای بی خاطره
که یک شب نبودت منو می بره
دلم تنگ روزای بارون زدس
که رو صورتت ماه شب می پره
چرا روی زخمم نمک می زنی
دلم قد دنیا به هم ریخته
کمی از حواست به دستام بده
سراپا به مستی و غم ریخته
کمی خستگی رو ازم دور کن
تو از هر مسیری گذر میکنی
یه لبخندهِ کوتا نصیبم بکن
تو وقتی که بر من نظرمیکنی
مجید زبردست
سلام ترانه ی زیبایی بود موفق باشید
عليرضا عباسي
سلام خانم ریحانه ی عزیز/ این ترانه تون هم خیلی کوتاه بود منتها نه به قوت کار قبل / ارتباط افقی کمه و بیشتر تمرکزتون روی قافیه ست /برمن به زبان ترانه تون نمی خوره /شب و روزتون پر از ترانه ...
ریحانه
سلام جناب عباسی بزرگوار این ترانه با اجازه تون قبلا گفته شده از اونجایی که من هیچ آموزشی ندیدم اطلاعاتم خیلی کمه بالطبع ترانه هام پراز ایراده هر کس انتقاد کنه من حتی تشکر هم میکنم بازم ممنون مرسی که نظر تون را برام می نویسید
عليرضا عباسي
چن سال پیش دوستان زیادی اینجا بودند که هم در ترانه و هم در نقد حضور فعالی داشتند / شما باید شعر و ترانه بیشتری بخونید و گوش بدید از استادانی چون جنتی عطایی،شهیار قنبری،اردلان سرفراز،زویا زاکاریان،روزبه بمانی ... باید خودت سختگیرترین منتقد خودت باشی منتها نه به صورتی که انقدر وسواسی شی که نتونی مثل من چیزی بنویسی /رو واژه واژه ی ترانه ت فکر کن و سعی کن همونطور که به قافیه بها میدی به ارتباط افقی و عمودی ابیات هم توجه ویژه ای داشته باشی.من میگم خیلی از آدمها ،رنگها،مکان های دیدنی،حتی مدل ها اگه نبودند تا ابد جاشون تو جهان ما خالی بود /ترانه ای مثل بوی عیدی استاد شهیار قنبری رو الان خود شهیار قنبری نمیتونه خلق کنه به خاطر اینکه فضای قنبری تغییر کرده وجهانش یه جهان کاملا متفاوتیه، این ترانه زیبا ترین اثر نوستالژیه ایرانیزه ست که رو واژه واژه ش فکر شده .به امید خوندن و شنیدن بهترین ها از شما و آرزوی موفقیت برای شما و دیگردوستان.
