کجا میری؟!

وقتی که میپرسم: ” کجا میری ؟! “…

یعنـی نــرو…یعنــی بمـــون…یعنــی…!

بـی تـــو پـــر از دلشـــوره و ترســـم…

به من نگو: ” مشکـوک و بدبینــی “…!

وقتی بهت میگـم ” کنـــارم بــاش “…

” بایـد بـرم حتمـا ” جوابـــم نیسـت…!

بایـد بدونــی مرهمـــی جــز ” تــو “…

واسه مــن و حـــالِ خرابــم نیسـت…!

وقتــی که تـوی کافــــه‌ها میریـــــم…

چشمـای مــردم رویِ ” تـو ” زومـــه…!

قلبـــــم یهـــو می‌ریــــــزه از اینکــه…

بــاز در جــــدالِ سایــــه‌ی شومــــه…!

یـه شهــــر داره عاشقــــت میشــــه…

مــن با همـــه یه عمــــر جنگیـــــدم…!

جایــی بــدونِ مـــن نـــــرو…لطفــــا…

بایـــد به من حـــق داد…ترسیــــدم…!

وقتــی بهــت میگـــم پریشونــــــــم…

سیگـــــار که جاتـــــــو نمی‌گیــــــره…!

وقتـــی که تــو اکسیژنــــم هستـــی…

یعنــی وجـــودم بی تـــو می‌میــــره…!

نــــه…! هیچ دردی بدتـــر از اینکــه…

یه مـَــرد باشــی و ببـــاری، نیســت…!

وقتــی که می‌بینــــی پــــر از دردم…

از مــن مهــم‌تر هیـچ کــاری نیسـت…!