« حس تنهایی »

مـن ِ بـی حـوصـله ی سـردر گم
این روزا با خـودمـم مـی جنگـم
تو رو تا مـرز ِ جنـون کـــم دارم
این روزا دیــونــه وار دلتــنگـم

بـــه یـــه انــفــرادی ِ طــولانــی
پشـت ِ میـله های غـم، محکومم
بـه مــلاقـات ِ مــن ِ خســته بیــا
بـی تــو یه بـی کـس ِ نـا آرومـم

نمـی دونـم مــنو یادت مـــونده؟!
مـشــتِ احســاسـتو واسـم وا کن
دنبــالـت گشــتم و راه گـُم کــردم
اگــه مــی شـه تو مــنـو پیدا کـن

نشــــده یاد ِ تـو باشـم – بعــدش،
مــزه ی اشــک نـــده لبخـــندام!!
عشــق، زیبــایی ِ تنــها شــدنــه
قـــدّ ِ زیبــایی ِ تــو، مــن تـنهـام

خــوش به حالت اگــه یادت رفته
عشــق، چـه معجزه ها با ما کرد
چــون نمی ذارم فـرامـوشم شـه،
زندگــی بــا دل مــن بــد تا کــرد

حــسّ ِ تنهایی یعـــنی مــی بیـنم
واسه من توی دلت جایی نیـست
تو کـــه تنها هــمـــه ی دنیامــی
حقّ ِ من این همـه تنهایی نیست