تنها شدی
تنها شدی
دیدی که بعد از ترک قلبم
آزرده و تنها شدی تو
دیدی که در پایان قصه
بیشتر ز من رسوا شدی تو
حالا بگو از حال و روزت
حالا بگو از این غرورت
احوال تو ناگفته پیداست
از وضع چشمان نمورت …
یادت بیاور گریه ام را
آن شب که بی رحمانه رفتی
وقتی رها کردی دلم ر ا
بی دغدغه در اوج سختی …
شاید پشیمان باشی اما ، باید فراموشم کنی تو
وقتی که تنهایی و دلتنگ ، یادی ز آغوشم کنی تو …
در آسمانم ماه بودی
آن دلبر دلخواه بودی
در ابتدای آشنایی
با این دلم همراه بودی
تا اینکه دنیا بی وفا شد
دستان تو از من جدا شد
مجنون بیچاره ز غم ها
آواره ی این کوچه ها شد
آتش زدی ساده دلم را
برخاستم مانند ققنوس
من بهترم اما تو آخر
گشته نصیبت آه و افسوس …
سپيده رحمت خواه
سلام جناب اميرعضدى... ترانه زيبا و دلنشينى بود و بسيار دوست داشتم????
ali.amirazodi
سلام و ادب خانم رحمت خواه عزیز . خیلی ممنون از لطف و توجه همیشگی شما . سلامت و پیروز باشید
عباس مقدم
درود جناب امیر عضدی عزیز کار زیبا و لطیفی بود و لذت بردم اما دو نکته: در شعرهای امروز حتی اگر زبان زبان معیار هم باشه معمولا دیگه از ،ز، که مخفف از هست استفاده نمیشه و زبان شعریتون رو میبره به زمان سعدی و حافظ که در ان ایامرواج داشت،پس بهتره بنظرم استفاده نکنید،و نکته دوم در بند اولمصرع اخر کلمه بیشتر توی ذوق میزنه !در زبان ترانه میشه کلمات را با یک هجا کمتر خونداما در زبان معیار خیرو بهتره این مصرع رو عوض کنید،در کل ولی این ایرادات کوچک از احساس قشنگی که در شعرتون جاریست کم نمیکنه،به امید بهترینها،سبز بمانید
OMID3248
درود علی جان ، احسنت ، کار زیبایی بود آرزوی موفقیتهای بیشتر رو برات دارم
AdeleMahalati
سلام اقای امیر عضدی ترانتون رو خیلی دوست داشتم موفق باشید.?