دارم می نویسم برات یادگاری
تا وقتی نبودم به یادم بیاری

از احساس خوبم،نفس های شرجیم
بگی زیر گوشم تو هم بیقراری

تهه راه جنگل چه شعری بخونم
که رو فرش ساحل منو جا نذاری

نگی دیگه بسه هنوز اول راس
تو زیباترین چالش این بهاری

کدوم باغ خوشبخت تو چشمات اسیره
برای شکفتن بهونه می گیره
پناه جان من باش تو این حس مستی
تو معنای خوبه همین قصه هستی
تو مینای من باش، بدونه نشونی
میخوام تا همیشه تو قلبم بمونی

چه رنگی بپوشی که عطر تنم شی
چقدر ساده میخوام که عاشق ترم شی

گلاویزشه با هم تن مبتلامون
واسه این همه تب تو خاکسترم شی

برقص تو نگاهم بچرخ توی دستام
بخند تا دوباره تو بال و پرم شی

چه روزای مفتی چه عمره گرونی
نمی‌ذارم عشقم واسم رهگذر شی