از بس دل دنیامو خون کردی

خندیدن از یاد لبام رفته

دلخوش به خواب بودم که برگردی

با هق هقم خواب از شبام رفته

بیدارم و بی وقفه می بارم

دنیام یه مشت روزای نمداره

از بس غمت رو داد زدن لب هام

عطر نفس بوی غم داره

با بغض بعد از تو گلاویزم

چنگ میزنه گلومو میشکافه

طفلی هنوزم این دل سادم

با خاطراتت قصه می بافه

طفلی هنوزم داره دنیاشو

تو هرم آغوش تو می بینه

تو کافه ی همیشگی هرروز

منتظر چشم تو میشینه

……..

خسته تر از اونم با چشمات

خلوت کنه این مرد دیوونه

هر بار خواستم از تو خالی شم

دیدم خیابون خیس بارونه

دنیامو درگیر خودت کردی

دنیایی که جز درد چی واسم داشت ؟

دنیایی که تا یک بهشت بودن

تنها یه آغوش تو رو کم داشت

دیوونه ی زیبای بی رحمم

دنیامو حبس کردی توو تنهایی

توو هر خط از این قصه گم میشم

بازم تو پیدایی ، تو اونجایی