خانوم مورفین!

از تو دلم پر میشه با احساس
حسی که چند ساله غریبم باش
تنها شدم تنها ترین تنها
تو عشق پاک بی رقیبم باش

حالم خرابه از تو که دورم
خانوم مورفین ، قرص بیداری
من دل خوشم تنها به این جمله
این که تو هم خیلی دوسم داری

با تو جهان من پر نوره
چیزی که تو دنیام کم دارم
هر شب کنار ترس تنهایی
تو چشم شب فانوس میزارم

کاری نداره بیستون کندن
وقتی دلت دریای آتیشه
عاشق شدم بازم با اون چشمات
هی به خودم میگم مگه میشه

رو خط قرمز با تو می‌رقصم
من تو هجوم این همه بن بست
تو انتهای شب اگه باشیم
بازم سحر توی دلامون هست

آرامش محضی مثه آواز
زیبا مثه تابلوی نقاشی
اصل هنر خلقت چشماته
باید فقط مال خودم باشی

#علی شهبازی