رفیقانه (تنهایی)
چپـــیدم تــوو خـــودم بـــازم ،
شکـــســـتم زیر بغـــضایـــی
کــه سنگینـــیــشو از دوشــم
داره مــی گـــیره تنـــهــایـــی
بــه حـــد مـــــــرگ آرومــم !
نفــس کـِز کـرده تـوو سینه م
دلــم چــیــزی نمــی خـــواد و
نه خوشــحالم ، نه غمــگینـم
نــه بـــیرون از خــودم میرم!
نــه کـــاری بــــا کـــسی دارم
نــه احســاســم بـــده وقـــتی
بــه تنهــایــــیــــم وفــــادارم
واســم تنـــهـــا شــدن مـــثل ِ
مجـال ِ بی نـــیازیــهاســـت !
باهــاش حالم چه بد خــوبه !
واســم بی فلســفـه زیباســت
واســم سیگـــار ِ خامــوشه!
واســم این قهـــوه ی سرده!
واســم یــه همـــزبونه کـــه
دیالــــوگهـــاش بـــــی درده