بمون ای عشقِ غم دارَم،نرو تا خُشکِ دریاچه

نشو غرقِ سکوتِ شب، نشو گُم توی پس کوچه

بمون سو سو زَنِ کم نور، نشو گُم توی تقدیرم

بمون تا دَم دَمِ آخر، تا اون لحظه که می میرم

نگفتم سیلِ بارش باش، تو ای خسته زِ اِقبالم

بزن یک قطرهء بارون، تو خاکِ شورِ احوالم

بمون اِی شب چراغِ من، نباشی میشه شب چیره

نگو هِق هق منو بُرده، نگو این رسمِ تقدیره

اگه خالی به دل باشم، پُر از اشک هایِ تکراری

تو باشی نبضِ خونَم هست اگر چه کم، ولی جاری

بمون ای عشقِ غم دارَم،نرو تا خُشکِ دریاچه

نشو غرقِ سکوتِ شب، نشو گُم توی پس کوچه

ایمان نجفی