آی مردم چشمهایش دین و دنیا می برد
کس نمیداند مرا او تا کجاها می برد
چشمهایش مثنوی معنوی را از بر است
ناگهانم تا به قعر عرش اعلا می برد
کشف گردد معنی سرسخت دیوان کبیر
تا نگاهی ناگهان بر دیده ی ما می برد
ترک شیرازی نمی باشد ولیکن بی حساب
خال هندویش سمرقند و بخارا می برد
از مغولها نیست اما چشم معصومانه اش
خوان توران هیچ ، دنیا را به یغما می برد
آن نشانیها که سعدی از دلآرامش شمرد
مو به مویش ره بدین مهتاب یلدا می برد
یار من خیام را بنموده رند و می پرست
علتی دارد که ذکر جام مینا می برد
شاعران را عاشق خود کرده این ((ساقی)) من
او خودش میداند و ابرو به بالا می برد
…
#جهانبخش_قلم_میرزایی
نوروز۹۷