تو خورشیدی، جهان من
چقد تاریکه دور از تو
جنون و ترس و تنهایی
به من نزدیکه دور از تو

تو اون کوهی که فتح تو
برای من نفس گیره
سقوطش حتمیه هرکی
که دستاتو نمی گیره

تو دریایی سکوت تو
منوغرق خودش کرده
کسی که غرق تو میشه
به دنیا بر نمیگرده

تو اوج آرزوهامی
حضورت کافیه واسم
مث آیینه ای، شاید
خودم رو با تو بشناسم

کنار تو که میشینم
جهان با من هماهنگه
کسی با عشق دشمن نیست
کسی با من نمی جنگه

مسیر زندگیم با تو
چقد دلچسب و دلخواهه
تو فانوس منی، با تو
نِمیرم سمت بیراهه

بابک سلیم ساسانی