روزگار اینطور نمیمونه
بخت ِما یه روز وا میشه
عاقبت کنجی از این دنیا
واسه یه دیدار جا میشه

تو نگایی،عالمی حرفه
تو نگام،حرفام جا میشن
توی چشمایِ قشنگ ِ تو
لحظه ای چشمام وا میشن

دور دنیا داره می چرخه
تا ابد اینجا نمی مونه
عاقبت از خونه غم میره
آخه خیلی وقته مهمونه

قلب ِمن با غصه می کوبه
چشم ِمن به گریه محکومه
آخه تنها موندنم خوبه ؟
دست ِمن یخ بسته معلومه