تو حق داری منو از هم بپاشی
تمومم کن به هر راهی که میشه
تنم زخمای کهنه کم نداره
خراشی تازه تر هم بد نمیشه

تو کاری کرده بودی پا شم از جا
بهت حق میدم اینو پس بگیری
یه اقیانوس درد سالخورده م
تحمل کردنم سخته ، تو میری

تو میری من به سرعت پیر میشم
هوا بد بی تو بغض آلوده هر شب
ببین جز درد چیزی تو رگم نیست
خلاصه م توی نبضی نا مرتب

تو هم انگیزه دادی عاشقت شم
هم از عاشق شدن بیزار کردی
تو حق داری بری هرچند زوده
ببین شعرامو هم بیمار کردی