ترانه
گردنبند تقصیر!
نه از دنیا دلم خونه
نه از چشمات دلم سیره
گرفتار یه بُغض ام که
نه وا میشه! … نه میگیره!
نه قلبم راهو گم کرده
نه یأس جاده واگیره
امیدم از نخاع قطعه
نه پا میشه! …نه میمیره!
واسه باختن یه کم زوده
واسه ساختن کمی دیره
یه قلب خالی از سُکنی
جزای ذهن درگیره
دوباره آخر خطم!
مدالم دست تقدیره
همیشه سهمم از بازی
یه گردنبند تقصیره!
تمام قرعه ها رو شد
هنوزم اسم من زیره
خدایا تاسو برگردون
که عمرم داره سر میره