جورِ تنهایی شو یک عمر با
حس شونه ی یه مرد کشید
سرِ پا مونده گرچه بعد از تو
همه باورش رو درد کشید

گرچه بعد از تو کوک شده دائم
روی شب گریه های بی وقفه
گوش کن زنی که ول کردیش
هنوزم با تو زیر یک سقفه

گوش کن به تکه های دلم
ناجور اما هنوز بهت وصلن
هنوزم روی میز دوتا قهوه اس
فکر نکن کم میارمت.. اصلا!

بغضمو میخورم ولی سرِ پام
تا غرورِ خونه سرِ پا شه
تا من هستم نمیذارم پشتش
زیر بار جداییمون تا شه

تا من هستم خونه همون خونس
مشکل بی کسیشو حل کردم
تا نبودِت یوقت نره تو کـَتـِش
کـُتتو جای تو بغل کردم