عشق یلدایی
چیزی نَگُفت وُ رفت من مات وُ مبهوتَم
اوون شالِ آبیشوُ اَنداخت رو تابوتَم
تابوت که نه تَختی توو کُنجِ این زِندون
اَز خونِه میگَم مَن ، زِندونِ بَعدِ اوون
توو قابِ دَر بَرگَشت ، تَرید وُ میدیدم
از بُغضِ پُشتِ اَبر ، یک لحظِه تَرسیدم
دیدَم نِگاش لَرزید ، لَجباز وُ مَغرورِ
تنها میگُفت میرم، تنهایی مَجبورِ
دونِست که درمونِ دَردَم فَقَط مَرگِ
حُکمِ درختی که بی شاخ وُ بی برگِ
هر سال شَبِ یَلدا ، طولانی می خَندَم
با این خیالِ خام ، که از تو دل کَندَم
هر ساله این روزا ، یادِت که می اُفتم
حَرفاموُ به عکسِ توو آلبوُمت گُفتَم
ده سالِ دِلتنگم ..دلگیر این خونه
تکلیف فردامو هیچ کی نمی دونه
#حسین_خزایی
نيما سكوت
درود جتاب خزایی من قلم شما رو دوست دارم این ترانه هم خیلی خوب بود چند تا نکته به نظرم رسید جسارت میکنم و عرض میکنم چیزی نَگُفت وُ رفت من مات وُ مبهوتَم اوون شالِ آبیشوُ اَنداخت رو تابوتَم انداخت ت از وزن خارجه تابوت که نه تَختی توو کُنجِ این زِندون اَز خونِه میگَم مَن ، زِندونِ بَعدِ اوون توو قابِ دَر بَرگَشت ، تَرید وُ میدیدم از بُغضِ پُشتِ اَبر ، یک لحظِه تَرسیدم احتمالا تردید بوده اشتباه نگارشی هست بغض پشت ابر خوب نبود به نظرم علی رغم اینکه بیت خیلی خوبی بود دیدَم نِگاش لَرزید ، لَجباز وُ مَغرورِ تنها میگُفت میرم، تنهایی مَجبورِ افرین دونِست که درمونِ دَردَم فَقَط مَرگِ حُکمِ درختی که بی شاخ وُ بی برگِ عالی بود هر سال شَبِ یَلدا ، طولانی می خَندَم با این خیالِ خام ، که از تو دل کَندَم افرین هر ساله این روزا ، یادِت که می اُفتم حَرفاموُ به عکسِ توو آلبوُمت گُفتَم ایراد زمان فعل داره در اصل می گفنم باید باشه یا میگم اسیر وزن و قافیه شدید ده سالِ دِلتنگم ..دلگیر این خونه تکلیف فردامو هیچ کی نمی دونه عالی
مصطفی رضاوند
آفرین خیلی زیبا احسنت