وای به حالِ من اگر…
وقتی که تنها می شوم،
قبل از همه تو می روی.
وای به حالِ من اگر،
دلخوشیِ من، تو شوی!
این همه راز گفتی و …
این همه خالی می شوی…
این همه عشق پیشِ توست،
سمتِ چه باز می دَوی؟!
در پیش چشمانِ تو، من…
در واقع یک رهگذرم…
ره گذر است، احساس نه!
گر که به ظاهر می روم… !