ستاره
آی ستاره آی ستاره داره آسمون می باره
رو تن خستۀ گلدون رو غبار گل دوباره
باز دلامون پر درده قفل و زنجیره به نرده
شادیا غریب مرگن لحظه های سرد و مرده
لحظه ها غریب و ساده روی شون هم فتاده
دست و دل رها ز هستی میشمورن بازم ستاره
باز ستاره ها قریبن واسه درد ما میمیرن
که شاید به نور خورشید باز دلامون جون بگیرن
***
آی ستاره روزگار عاشقیهامون سیاهه
نمیذاره این زمونه نم اشکامون بباره
نمیذاره این دیوونه قلبامون یکی بمونه
نمیخواد که دل بمونه که فقط از تو بخونه
دل پر از خون، دیده گریون، روبهروم دشت و بیابون
آسمونم شده زندون، میکشه جنونو در خون
***
با تواَم آهای ستاره پشت ابر پاره پاره
برای دل شکستم آسمون داره میباره