ما آدمایِ بهتری بودیم،پیچیدگیمون کارِ این دنیاس
امروز برامون حسِ دیروزی،چیزی شبیهِ لمسِ یه رویاس

ما شیفتۀ دریا و کوه بودیم،دنیایی آروم و تماشایی
حالا برامون هیچی زیبا نیس،جز حسِ دلتنگی و تنهایی

“شاید بشه فردا رُ بهتر کرد
فکری برای روزِ آخر کرد
کافیه که خوبی رُ باور کرد
باید فقط قلبا رُ داور کرد”

ما آدمایِ بهتری بودیم،بد بودنِ ما کارِ تقدیره
کم کم داره روزایِ ما رنگِ،تاریکیِ شبا رُ میگیره
ما آدمایِ بهتری بودیم،میشه که بازم خوب باشیم
میشه دوباره آخرِ قصه،آزاد از این آشوب و بلوا شیم

“شاید بشه فردا رُ بهتر کرد
فکری برای روزِ آخر کرد
کافیه که خوبی رُ باور کرد
باید فقط قلبا رُ داور کرد”
امید منتظری