خوشه های عشق

هوا دلچسب و مطبوعه

 چقــــدر این زندگی خوبه

توو اون چشمای انگوری

شراب  ناب و مرغوبه

پـُرم از حس فروردین

یه حس تازه و   مرموز

سفر از کهنگی،  از شب

به سمت جاده ی نوروز

باید خورشــید پیداا شه

یه وقتی خواب نمونه  صبح

حالا که وقت آوازه

باید از ما بخونه صبح

بخـونه از طلوع نور

از احساسی که بین ماست

از این عشق خدادادی

همون عشقی  که مارو خواست

بریم تـا انتهای ابر

برقصیم با صدای آب

بشینیم روی موج باد

بخندیم  با لب  مهتاب

من و تو تا همو داریم

تموم شادیا با ماست

کنارم هستی تا هستم

همین ، زیباترین رؤیاس

روو دشتِ  اون نگاه سبز

تا زندم عشقْ  می کارم

بدون تا  جون به تن دارم

دوســِت دارم   ، دوســِت دارم

فریبا سید موسوی( رها )

@rahaa_musavi