عجب روزای دلگیری

جهان تاریک و پر درده

غم از هر گوشه میباره

خلاء دنیا رو پر کرده

یکی چشمش به درمونده

یکی رویاشو گم کرده

یکی با همسفر رفته

باید تنهایی برگرده

یه فردا اعتباری نیست

چه حس مبهمی دارم

کی میدونه چی تو راهه

من از دلشوره بیزارم

میون اینهمه تردید

میون خواب و بیداری

یکی انگار هر لحظه

میگه تو که منو داری

آره من که تو رو دارم

تو که درمون هر دردی

تو که میگی دعا کردم

که از بی راهه برگردی

خدایا من تو رو دارم

وفا کردی جفا کردم

تو با من من جدا از تو

حلالم کن خطا کردم

نکته اینکه ابیات اول تحت تاثیر فاجعه منا سروده شده