روزت مبارک
همیشه اولِ حرفام قشنگه
نمیخام اولش بیزار باشی
به دنیا اومدی روزت مبارک
تو باید امشبو بیدار باشی
تو پاتو تویِ دنیایی گذاشتی
که یک روزه، فقط تکرار میشه
شاید به بودنت راضی نباشی
ولی اینجا فقط اجبار میشه
همیشه دورت از آدم شلوغه
ولی مُحتاجه شعر و ساز میشی
زبونِ آدما واست غریبَس
تو از بس بی کَسی سگباز میشی
کسی دیدم که واسه آب و نونِش
به هر خواری و ذلت گفت آره
به اُمیده کَسی اینجا نشینی
تله موشا پنیرِ مُفت داره
یکم آروم بگیر، چیزی نگفتم
تو باید باشی و باید بتونی
اگه حرفام به تلخی داره میره
باید یک واقعیت رو بدونی
یه آدم وقتی غرقِ درد باشه
توو دریا هم به فکرِ تشنگی نیست
توو بینِ آدمایِ زنده دیدم
کسی اینجا به فکرِ زندگی نیست