تویه ماشین قدیمی
با یه آهنگ رمانتیک 
یه سیگار گوشه لبهاش
مونده پشت این ترافیک
جلوی چشای خستش
یه ماشین رنگش متالیک
خانمی پشت رل اون
ابروهاش خطای باریک 
یه خانم مو شرابی 
که لباش رنگ اناره 
انگاری فرشته ها رو
داره یاد اون میاره
با خانم رفتش تو رویا
یه حس ناب و نوستالژیک
شعر می گفت برای عشقش
رو کاغذ با خودکار بیک
خط میزد رو هرچی زشته
روی لحظه های تاریک
رو همه حسای مبهم
همه حرفای تراژیک 
حسابی تو تب عشق بود
لب سرخ و رنگ ماتیک
صورتی که خوش تراشه 
با یه استایل کلاسیک
اما حیف صدای بوقی
شبیه صدای شلیک
خورد درست میون رویاش 
مثل موشک بالستیک
بعد اون مرد موند و غم هاش
شعر و گیتار اگوستیک 
طرح چشمایی که نقش زد
با دوتا مداد و ماژیک